Пастылі кроплі росаў летніх.
Гарошак кудзеркі пляце.
І ўсё вышэй, усё прыкметней
Паўзе гуркоўнік на пляцень.
Да рысы нейкай дойдзе лета
І жоўтай хусткаю ўзмахне.
Тады — ёсць даўняя прыкмета —
Павесь вяночак на сцяне.
І будзе першая дзяўчына,
Што ўбачыць той вянок,— твая...
Я так зрабіў... Была прычына,
Каб не цябе прывеціў я...