І салавей, і дрозд, і голуб,
І перапёлка, і жаўна...
О, колькі спеваў іх вясёлых
Нам дорыць наша старана!
Прайдзіся полем ці залужжам,
Заглянь на возера ці ў бор,—
Цябе заўжды сустрэне дружны,
З хвалой жыццю, птушыны хор.
Сустрэне, смутку каб не знаў ты,
Каб радасць білася ў грудзях,
Каб і сягоння ты і заўтра
Замілавана йшоў у шлях.
І салавей, і дрозд, і голуб,
І перапёлка, і жаўна...
О, колькі спеваў іх вясёлых
Вартуе наша старана!
Вартуе пушчамі, садамі,
І цішынёй азёр і рэк,
І тою славай, што гадамі
Ствараў наш мужны чалавек.
Вартуе — мы павінны ведаць —
Усё для нас, усё для нас,
Каб над прывольным нашым следам
Лятунак велічны не гас.
І салавей, і дрозд, і голуб,
І перапёлка, і жаўна...
О, колькі спеваў іх вясёлых
Яшчэ народзіць старана!
Бо веру я, што мы з табою —
Дзе б ні жылі, дзе б ні ішлі —
Пад навальніцаю любою
Не пусцім крыўду к той зямлі,
Дзе нават просты спеў птушыны
Раджае ў сэрцах пачуццё,
Што лепшы скарб — краса айчыны,
Яе бясконцае жыццё!
1959