Плыве, плыве зямля паволі,
Расой абмыўшыся, ў зару.
Як лёгка мне свой лес і поле
Вітаць у гэткую пару.
Плыве, плыве зямля, нанова,
Як маці, ўсім рыхтуе дар.
Як добра гэткім часам слова
Паслаць людзям — пра свет без хмар.
Плыве, плыве зямля пад промні
І песціць радасцю жыццё.
Як лёгка мне тварыць ёй помнік —
Любіць з ёй рунь, траву, лісцё.