Перапынку няма —
Ці, крывавячы рукі,
Каб жыта засеяць,
У вартоўныя крушні
З палеткаў
Зграбаць камяні;
Ці ў абвалах бамбёжкі
З-пад чорнай зямлі
Даставаць
Скарчанелых,
У пякельнай пакуце
сяброў;
Ці ў тайзе
З прадсмяротным усхліпам
Нечакана знайсці
І людзям перадаць
Кімберлітавы след,—
Перапынку няма,
У бясконцым жыцці
Ні на хвілю нідзе
Перапынку няма!
Пакуль дыхаюць грудзі —
Хай цяжка,
Пакутна,
Аж вочы шклянеюць ад мукі,
Аж рэбры выкручвае боль,—
Толькі праца,
Няспынная праца,
Бясконцая барацьба,—
Усё гэта — жыццё,
А ў жыцці —
перапынку няма,
Перапынку няма!
Толькі смерць,
Толькі, можа, яна —
Толькі, можа, яна
Назаўсёды і здольна спыніць
Перамогі, памылкі,
І цяжар, і мары,
Захапленні і ўцехі,
І мукі, і кроў...
Толькі смерць...
А інакш —
перапынку няма!..
Аніколі ў жыцці
Перапынку няма!
1978