З беларускай зямлі,
як ад роднага сына,
Украіна, прывет мой прымі.
Люба нам тваю радасць вітаць, Украіна,
У шчаслівай савецкай сям’і.
Трыста год з таго слаўнага часу мінула,
З той пары векапомнай, калі
Ты з Расіяй па-роднаму строй свой самкнула
На любімай для сэрца зямлі.
Трыста год... Але гэта — не простыя годы.
Бо ад першых жыццёвых крыніц
Аб’яднаны мы любасцю з рускім народам,
З ім да светлых ішлі зараніц.
Трох народаў сышліся шляхі векавыя
У адзін, што да шчасця прывёў.
Гадавала, як шчырая маці, Расія
Беларусі, Ўкраіны сыноў.
Гадавала і кожнаму ясную долю
На шляхах вызвалення дала,
Акрыліла і ў бітвах за годнасць і волю
Да сусветных вышынь узняла.
Хай жа мужная дружба народаў мацнее,
З ёй наперад не страшна ісці.
Сцяг любімае партыі нам палымнее,
Асвятляе дарогі ў жыцці.
Дзелім радасць сягоння з усёю краінай
Мы ў шчаслівай савецкай сям’і.
З беларускай зямлі, як ад роднага сына,
Украіна, прывет мой прымі!
1954