Чаго не бачыла ты, наша
Зямля -зямелька.
Якой навалы над табою
Ні прашугала.
Якімі страшнымі цапамі
Цябе ні білі.
Якой трухой твае загоны
Ні пасявалі...
А ты ідзеш жывой і чыстай
У век, у векі.
А ты красой нязгаснай ззяеш,
Пляцеш вяночкі.
А лад табой, вясновай, сонца
Ўсё вышай, вышай.
І шчасцем свеціцца
ў праменнях
Твой лік чароўны.
І верыш ты,
што ў цэлым свеце
Няма, не будзе
Нідзе, нідзе
святлейшых сэрцам,
Чым твае дзеці.
І гэту веру чуем змалку,
З калыскі чуем,
Таму й мацнее
дух наш вольны,
Дужэюць крылы...
1984