Сабраць іх ціха, без пагрозы,
З усіх зямель, з усіх краін,
Глухіх, падточаных склерозам
Прэм’ераў, прагных да руін.
Сабраць іх трэба ў цёмнай яме.
Пакінуць костку ім на дне.
Ваюйце. Ды без нас. І самі
Канчайце дні свае ў вайне.
А ў гэты час удараць струны —
Праславяць мір для ўсіх часін.
І новы век, бясхмарны, юны,
З'яднае ў шчасці лёс краін.