Пан мільярдэр сагнуўся па-над картаю,
Збянтэжаны дашчэнту гэты пан:
Пан прачытаў пра заклік нашай партыі,
Пан прачытаў пра камунізма план.
Пан мільярдэр хацеў бы фанабэрыцца,
Ды не дзярэцца пад аблокі нос:
Пан зараз на аблокі толькі шчэрыцца,
Не любіць пан глядзець у глыб нябёс,—
Пан там нядаўна ўбачыў зоркі ясныя,
Што кружацца вакол усёй зямлі.
Ён знае: іх рабочыя, калгасныя
Магутна рукі ў неба паднялі.
Пан захварэў, цыгараю не пыхкае,
Знядужана бярэцца за бакі:
«Ох, што рабіць, канец з маёй мне пыхаю,
Мацнеюць з кожным днём бальшавікі...
Ох,— енчыць пан, ажно трасецца чэрава,—
Ох, што зрабіць, каб прыпыніўся час...»
І сутаргава лапа мільярдэрава
Па карце б’е, бы хоча знішчыць нас.
І бачым мы: другою лапай хціваю
Ён цягнецца да бомбаў і гармат.
Апошні ў пана козыр: палахлівая
Пагроза... Ды каб выйшла што — наўрад!
Што пану млосна — гэта знае кожны ў нас
Яшчэ з тых дзён, як светлы грымнуў гром,
Калі сыны народа пераможна
Царызма сцены кінулі на злом.
Што пан нас ненавідзіць — гэту праўду мы
Таксама знаем з даўняе пары,
Не раз той пап хацеў падсыпаць яду нам
І біты быў не раз па каўняры.
Што пан той спрахне, а не дачакаецца,
Каб мы спынілі смелы свой разгон,—
Навек вядома. І дарма хапаецца
І за гарматы, і за бомбы ён.
Дала нам план жыццёвы наша партыя,
Дала да камунізма ясны шлях,
І мы стаім пад шчасцем пільнай вартаю,
І мы трымаем моцна родны сцяг.
Не нейкай выпадковаю там «эўрыкай»,
А ленінскаю прагаю тварыць —
Дагонім ганарлівую Амерыку
І далі зможам новыя адкрыць.
А пану мільярдэру скажам строга мы:
Ты лепш у працы нам не замінай,
Бо, колькі ні памянеш імя богава,
Адразу ў пекла трапіш, а не ў рай!
1959