Сёння ў сад наш
На зары
Прыляцелі снегіры.
На ўсіх яблынях
яны,
Дзе ні глянь, гайдаюцца.
Як чырвоныя званы,
Ветру адгукаюцца.
— Ты пытаеш, вольны вецер,—
Чутна ў садзе гамана,—
Ці мы хочам,
Каб на свеце
Зноў была вясна-красна?
Ты пытаеш, дзьмеш нястомна,
Дык жа ведай,
Дык жа знай,
Мы так хочам
зноў дадому —
У паўночны родны край!
А ў свой край
Ляцець
Лясны —
Мы не можам без вясны!..
Я пачуў гамонку тую
Ды бягу да снегіроў...
Радасць сэрца ім дарую
І вітаю, як сяброў...
Хай вам сад наш, снегіры,
Будзе ласкі поўны!
Дзе чакацьмеце пары,
Каб ляцець на Поўнач.
А каб менш цягнуўся час вам,
Каб было ўсё менш чакаць,—
Буду з вамі я тут разам
Кожны дзень
вясну гукаць!..
1985