Устала сонца, і пад ім
Расою чыстай ззяе луг.
Даўно, сябры, ў сяле сваім
Працуем вольна, без прынук.
Спяём жа песню, касары!
Жывей, сябры, з касой хадзі,
Пад сонцам сохне хай трава.
Зацягвай песню, брыгадзір,
Ці ж нам, шчаслівым, сумаваць?
Спяём жа песню, касары!
Хутчэй, браты, касьбу канчай,
На полі хлеб чакае нас,—
Багатым будзе родны край,
Багатым будзе наш калгас!
Спяём жа песню, касары!
Ідуць касцы за радам рад.
І валам валіцца трава.
З нас кожны працы плённай рад.
А сонцу хочацца спяваць:
Спяём жа песню, касары!
1939