Травінка і краска,
Спеў-гоман лясны.
Праменная казка
Дзіцячай вясны.
Няўжо гэта вы мне
Ад роднай зямлі
Любоў да Радзімы
Навечна далі?
Няўжо гэта вам я
З дзіцячых тых дзён
Душою адданы
Ў салодкі палон?
Травінка і краска
Цвітуць і маўчаць.
А ўцеха іх, ласка
Трымцяць на вачах.
Слязінкамі свецяць,
Нібы прамяні,
Пра самыя
ў свеце
Чароўныя дні.
І гэта — што ў гімне —
На ўвесь, мусіць, час
Для ўсіх неадымны
Ад сэрца
адказ...
1985