Туманам лёгкім зноў зацягне гоні.
Падыдзе вечар ціха пад акно.
Тады мне трэба, дружа мой, адно:
Мне трэба, каб гучней твой граў гармонік.
Націсні на пявучыя лады.
Пад тваё гранне песню спець
хачу я.
Ты ж ведаеш... А мо яна й пачуе...
І, можа, прыйдзе, любая, сюды.
Ты ж ведаеш... сказаць я аб каханні
Даўно хачу... але хаджу з тугой.
Зайграй жа, браце, мы ж сябры
з табой!
Пашлём агністы заклік
на спатканне!
1960