Ты знаеш добра, як ішоў я,
Як нёс агонь, як палымнеў,
Дзе сустракаў жыццё любоўю,
А дзе, што бомбу, кідаў гнеў.
Ты знаеш добра, як парою
Трымцеў над хваляй мой масток
І як не выйшаў я са строю,
Хоць біў у скронь смяротны ток.
Ты знаеш добра — з вечным болем
Я нёс і славу на гарбе...
Усё ты знаеш, бо ніколі
Я не хаваўся ад цябе!