У гасцях у сяброў,
Далёка ад роднага краю
Я дыханне яго маладое,
Куды б ні ступіў, адчуваю.
Тут сініх не знойдзеш азёр,
Як у нас на Палессі,
Тут не ўбачыш адбітых у хвалях
Сунічных пажараў на ўзлессях,
Тут бурнай калматай ракой
Падпяразаны горы,
А даліны акрыты ў цяснінах
Смугою спякотнага мора.
Ды калі я на Вахшы глядзеў,
Як калгасныя людзі
Праз даліну капалі каналы,
Сухадолу ўгрызаліся ў грудзі,
Каб светлая хваля ракі
Да бавоўны дапала,
Каб на кволай лазе вінаграднай
Багатая завязь не спала,—
Я пазнаваў Беларусь,
Чуў гамонку чаротаў,
Дзе мы пад жыты і пшаніцы
Асушвалі багны-балоты.
І калі свідраваў таджык
Усё далей і шырай
Цела гор, каб з шасейнай дарогай
Прыйсці да братоў на Паміры,—
Мне бачыўся мінскі завод,
Дзе хлопцы злічылі па хвілі,
Калі яны выдадуць краю
Магутныя аўтамабілі.
І ў гэтым вось наша жыццё
І вяршыня жаданняў:
Пазнаваць у дыханні Радзімы
Сваё маладое дыханне.
1948