Успамін і будучыня —
У адным сэрцы.
А ўсё ж будучыня —
Грэе цяплей.
Дык няўжо ж тое,
Што даўно мінула,
Няўжо ж не было яно
Ніколі сонечным,
Няўжо не жыло ў ім
Нічога,
што мела
І цеплыню,
І пяшчоту,
І ласку,
Нічога, што грэе
ў нягодах душу?
Не, не! Усё было,
Усё адчуваеш
Нават і сёння,
Нібы не прайшло яно,
Не адгарэла,
А ходзіць і зараз
Шчасцем з табой.
А ўся справа
ў тым,
Што чым цяплей спомін сэрца,—
Чым цяплей спомін сэрца
Аб сваім мінулым,
Тым больш яго грэе
Будучыні цеплыня...
1979