Пахне жывіцай
Ранняя раніца.
Луг над крыніцай
Плача, туманіцца.
Босай сцяжынкай
Бегчы так золка.
Толькі дзяўчынка —
Быццам вясёлка.
Ззяннем празрыстым
Свеціцца, радая.
Раніцу чыстую
Песенькай радуе.
Сёння з граніцы,
З дальняга краю,
Ў госці к дзяўчынцы
Брат прыязджае.
Многа ён з боем
Вызваліў вёсен.
Многім з сабою
Шчасце прыносіў.
Многа лагоды
Меў да сястрыцы...
Люба заўсёды
Ім ганарыцца!..
Сцежкі, хоць росныя,
Ды — неўзаметкі.
Колькі вас, розныя
Родныя кветкі!
Смолка. Званочак.
І слёзка. І мята.
Будзе вяночак
Цудоўны для брата!
1964