Нам здаецца,
Што сёння нас бачыць уся планета.
Галасы яе чуем
І яе цішыню.
Сэрцы, біцеся,
Сэрцы, хвалюйцеся,
Сэрцы, ўздымайцеся! —
І над подзвігамі,
і над песняй няспетай,—
Сэрцы, грукайце велічна! —
Мы на варце,
На варце
Каля Вечнага ўсталі агню.
Вечны агонь,—
То ён б’ецца павольна,
струменіцца ціха з-пад пліт,
То гудзе кананадаю —
Вырываецца громам з-пад ног.
І заўжды нашы сэрцы,
Здаецца,
Нясуць эстафету
Світання
У блакіт,—
Мы на варце —
Ля Вечнага сталі агню,
Мы на варце! —
Над мірам і праўдай
вялікіх дарог.
Добра бачна адсюль
Крэпасць Брэсцкая нам
і сцяна ля Крамля.
І Мамаеў курган,
І шляхі да славутай Сапун-гары.
На Курганах Славы,
На сцежках гневу,
На шляхах радасці,—
Усюды,
дзе наша жыве зямля,
Над усёю Радзімаю —
Вечны агонь
без спачыну гарыць.
Усюды, усюды, усюды,
Дзе вы, добрыя людзі,
пра будучынь светлую марыце,
Дзе ўздымаецца ўпэўненасць,
Дзе не гасне вясна пачуцця,—
Усюды Вечны агонь,
І мы ўсюды стаім на варце.
На варце,
На варце —
Нашчадкі герояў,
Мы на варце
каля Вечнага агню жыцця!
1970