У вернасці людской няма пачатку —
У справах яна,
ў марах,
нават — снах.
І ў любасці, што дораць не з аглядкай,
І ў вечнасці, дзе ззяе Млечны Шлях.
Ідзі ў жыццё, трывог і шчасця повен,
Нясі жаданне —
з прагай і журбой,—
Каб цэлы свет
чуў сэрца твайго споведзь
Перад Радзімай і перад сабой.
Нясі жаданне —
сэрцам без астатку
Быць неразлучным з роднаю зямлёй.
Так, як няма у вернасці пачатку,—
Так хай не будзе і канца ніколі ёй...
1979