Калі мы з далёкай
Баявой дарогі
Прыняслі ў свой горад
Сонца перамогі,
Ты была ўся ў ранах,
Цяжка засмучоная,
Ворагам стаптаная,
Вуліца Зялёная.
Зараз і не ўспомніш,
Сумна як было нам...
Чорныя руіны,
Спаленыя клёны...
Але ўсё ж,—
навекі
З славай заручоная,—
Ты была жывая,
Вуліца Зялёная!..
*
З лютасцю да войнаў —
Яснай той вясною
Прысягалі шчыра
Мы перад табою:
Прысягалі шчыра —
Працаю штодзённаю
Зноў цябе ўпрыгожыць,
Вуліца Зялёная.
Ужо ліпы ў пушчах
Для цябе ўставалі,
Кузні рыштаванні
Для цябе кавалі,
І ўзлятала песня
З веснавымі звонамі
Пра цябе, юнацкая,
Вуліца Зялёная.
*
Год мінуў за годам
У хадзе няспыннай.
Дзе вы, ці былі вы
Тут, вайны руіны?
Як ты асвяцілася
Нашай працай плённаю,
Мірная, прыгожая
Вуліца Зялёная!
Над асфальтам роўным
Зноў стаяць палацы,
Льецца май у вокны
Квеценню акацый,
І шуміш ты ліпамі,
Бэзамі і клёнамі
Пра гады шчаслівыя,
Вуліца Зялёная!
1951