Жыта спее, даспявае,
З буйным, поўным зернем,
Нават вецер
Важкі колас
Ні ўбок не паверне.
Жыта спее, даспявае,
І чуваць у жыце:
— Вы ж глядзіце —
у час жніўны
Да мяне прыйдзіце!..
— Мы з табою,—
вер нам, жыта,—
Станем дружбакамі:
Толькі дзень жніва пачнецца —
Будзем тут з бацькамі.
За камбайнам
пойдзем крочыць
Кожную хвіліну.
І ніводнаму зярнятку
Не дамо загінуць...
Жыта спее, даспявае,
Дыша спевам-гулам...
Гэта нас яно,
напэўна,
З радасцю пачула...
1986