Кніга прысвечана гісторыі ваеннага канфлікту, у выніку якога восенню 1655 года амаль уся тэрыторыя Вялікага Княства Літоўскага разам са сталіцай Вільняй была занята войскамі цара Аляксея Міхайлавіча. Ваенныя дзеянні ў 1654-1655 гг. вяліся галоўным чынам на тэрыторыі полацкага, віцебскага, мінскага, наваградскага і брэсцкага ваяводстваў. Найважнейшыя бітвы летняй 1654 года і зімова-вясновай кампаніі 1655 года, якія разыграліся на Дняпры і Друць — спачатку пад Шкловам і Шапялевічамі, а потым пад Новым Быхавам і Магілёвам. Агонь вайны не пашкадаваў таксама іншыя важныя беларускія гарады - Полацк і Віцебск, Мінск і Навагрудак, Слуцк і Стары Быхаў.