Па ўсёй палескай старане
Пажар клыкі ашчэрваў.
Не сокам вішань чырванеў,
Крывёй заліўся чэрвень.
Прасцёршы рукі за людзьмі
На здратаванай ніве,
Цягнуўся жнівень са слязьмі,
Жніва вымольваў жнівень.
І хоць бы зернетка з капы!
Ані,
няма надзеі.
Адны гарматныя цапы
Душу ад цела веюць.