Растуць агністыя слупы
Удзень і ўночы.
З руін ляціць гарачы пыл
І слепіць вочы.
Расстрэляны схіліўся гмах
Над самай Эльбай.
Дождж падае на чарапічны дах
Па кроплі, слухаць нельга.
Прыйшоў у розведкі да нас,
Засек балкончык,
Пытае шэптам соты раз,
Калі ўжо скончым?
Гатоў ён кінуць аўтамат
І — на пшаніцу:
Ёй сёння — заўтра, акурат,
Пара кусціцца.
1969