Хлебасей ступаў па гонях
За сахою, не за плугам,
Напінаў пастронкі конік
І аж слаўся ад натугі.
Дзядзька сее — чэрці важаць!
Дык на ліха гэта праца —
Задарма жывёлу пляжыць
І самому падрывацца.
Як жа выйсці з каляіны? —
Ён знайшоў для мары спосаб:
Коней выпіліў з кляніны,
А прыгожых,
а выносных.
І вясёлых, круташыіх
Узагнаў на стрэшку з долу.
...Паляцелі коні тыя
Са шчыткоў у свет па долю.
Выйграў майстар бітву з часам,
І чуваць аж па сягоння:
Прыпусціўшыся за шчасцем,
Капытамі звоняць коні.
1970