Часта чую: наракаюць,
Мілы дружа, на мяне:
Сіла ў слове не такая,
Голас нешта змізарнеў.
Я ж і сам не знаю, мусіць,
Голас дуж ці аслабеў:
Як пачну, як распяюся,
Забываю сам сябе.
А спяваецца затое —
Ці хачу, ці не хачу —
Толькі тая, толькі тое,
Што з вачэй прыйшло ў душу.
Ты скажы ім, адным словам,—
Песень шмат, а я адзін,
Ды гатоў пачаць нанова,
Калі чым не дагадзіў.
Горан мой не астывае,
І напеў не адзвінеў,
І ў дарозе даганяе
Песня новая мяне.
1973