Калі я глянуў з сумнага пагорка,
Дзе пахаваны Кенэдзі, на горад,
То ўбачыў, што надгробкі прэзідэнтаў
Зліваюцца ў адну прамую рысу
Вады, газонаў, вуліц, тратуараў.
Яна ідзе з магіл у Капітолій,
Дакладней кажучы, наадварот:
Ад Капітолія на могілкі.
Не гэта
Мяне здзівіла — дзіўна, што прамая
Нагадвала крывую лёту кулі
Ад Лінкальна да Кенэдзі.
Вось напамінак горкі
Для прэзідэнтаў.
Крышку справядлівых.
26.Х.1968