Плыла імгла, і кашляла вясна.
Пачаўся флюс, малым балелі зубы.
Ляныя ўзмахі жоўтага вясла
Ляное сонца слала з белай згубы.
Той сакавік усім даўно абрыд,
Вятры яму хаўтурнае свісталі,
І на душы быў шэры краявід
З малой надзеяй —
вельмі! —
на світанне.
Ды лівень заіграў на капяжы,
Гром даў у ладкі, стала светла ў полі...
І гэта ўсё? І тут зачэпка жыць?
Нібыта, не...
А мне было даволі.
1973