Мусіць, тут удачы многа,
Што даводзіцца вяртацца
З вельмі бойнае дарогі
У хлапецтва ці юнацтва.
Свет мой мілы — незнаёмы!
Быццам першы раз пазнаны,
А зірнеш — і ўсё ж ты дома:
Ходзяць людзі, блішча ранак.
Бачу тую залатую,
Кацярок каля тэрасы,
І як быццам зноў я чую
Капітана Гатэраса.
Восень сушыць ліст грабовы,
А шпачкі пяюць навысціг,
І ўсё міла, гэтак нова,
Нібы толькі нарадзіўся.
24.ХІ.1968