* * *
Толькі вока заплюшчу,
Лячу за віхурай
З Белавежскае пушчы
У восеньскі Тураў.
На дарожных развілках
Сівеюць паданні
Аб народных асілках,
Народных паўстаннях.
Дрэмле ціхае месца.
Буяюць ажыны,
Мы тут вогнішча сэрцаў
Сваіх разлажылі.
І гарэў тры прадвесні
Касцёр партызанскі.
...Не даспевана песня,
Не складзена казка.
Але сэрцы — пад прыскам,
Яны не сатлелі,—
З той нязгаснаю іскрай
Той першай нядзелі.
Вы нас, добрыя людзі,
Для свят не шчадзіце,
А спатрэбіцца —
ў будзень
Агонь разадзьміце.
1970