Што можа быць цяжэй, страшней?
На волю шлях назаўжды страчан.
Згасаюць тысячы людзей —
То стрэлы косяць, то нястачы,
А ў дол кладуць — не ўчуеш плачу.
Не дачакацца дабраты
Ад тых, хто пазганяў за краты,
І людзі рвуць вачмі драты,
Хаваюць слёзы ў сэрца спраты,
А ўсмешкай забіваюць ката.
Не бог вайны, нялюдскі бог,
А чалавечак злой удачы
Наслаў на край забойчы грай.
Слёз хоць заліся, а не ўбачыш —
Душа пры нелюдзях не плача.
1970