epub
 
падключыць
слоўнікі

Максім Танк

Дзед і шчупак

Было неба то сіняе, то ружовае,

А пад ім малая хатка рыбака.

І было, як неба, возера шырокае,

Шумела там заўсёды асака.

 

А ў глыбокай тоні жыў шчупак сярэбраны

З вострымі зубамі, хітры, як купец.

Паляваў не раз за ім стары дзед з сеткамі,

Толькі дарма муцячы возерную медзь.

 

Часам ён засядзе за ракітай з вечара

І накрыша зораў - залатых зярнят.

Думае і цешыцца: на прыманку выплывеш,

Зораў не паласаваць не уцерпіш, брат!

 

Ды памалу дрэмле дзед стары над возерам.

А ў глыбокай тоні слухае шчупак,

Як над сонным берагам, ноччу заварожаны,

Ціха барадаты захрапіць рыбак.

 

Выплыве тады ён, серабрыста кружачы,

Ціха так, каб хвалі соннай не збудзіць,

І з-пад сетак сініх вуснамі сцюдзёнымі

Пачынае зоры дзедавы лавіць.

 

Перш ён зловіць Сітца, а пазней Мядзведзіцу,

Вып'е сцежку зорную вясняных сноў,

Выцягне з-пад сетак абаранку месяца

І зноў, ціха кружачы, ападзе на дно.

 

І як толькі сонца ў барадзе сівеючай

Азалоціць першы серабрысты снег,

І як толькі вецер раніцой за пазухай

Шчакатаць мяккімі пальцамі пачне, -

 

Дзед прачнецца спуджаны, паглядзіць на возера -

Усе зоры выпіў, вылавіў шчупак...

З гора замахае доўгімі рукамі,

Быццам папярхнуўшыся мукой, вятрак.

 

Ды пачне гразіць ён, ў сеткі ўблытаўшыся,

Ідучы дарогаю праз сенажаць.

А кругом гамоняць кнігаўкі і чэпікі,

Рассыпае вецер жвірам песню жаб.

 

І здаецца дзеду, што смяецца возера,

Ў сонцы расцвітаючы, як чырвоны мак, -

Хіліцца, хахоча асака зялёная,

Што яго, старога, ашукаў шчупак.

 


1937

Тэкст падаецца паводле выдання: невядомае
Крыніца: невядомая