З польскай — М. Канапніцкай
Тым саху, плуг толькі здаці,
Хто прырос к зямельцы-маці,
Хто загон свой наскрозь знае,
Каго холад не пужае;
Хто радзімых сваіх ніў
Знае час сяўбы і жніў.
Таму толькі з бараною
На раллю найсці вясною,
Хто лапцямі топча поле,
Знае гора цвёрдай долі,
Працягнуў хто, як свой брат,
Двое рук да ўбогіх хат.
Таму толькі серп і коска,
На начлезе хто за вёскай
Снуе думкі пры агнішчы,
Й вера ў прышлай долі йгрышча,
Каму ў полі труд — закон,
А чужыя з нівы вон!
11 ліпеня 1906