Сенажацямі, лясамі
За санямі сані самі
Сцелюць сцежку.
Сцелюць сцілем.
У разгоне
Белы коні
Сівы грывы
Распусцілі.
Заскрыпелі, зарыпелі
Палазы ў лазе, запелі...
Просты вёрсты
Шляхам зімнім...
А сялянам - ім не зімна
У кажусе...
Коні трусяць
Ў завірусе,
Па замеценаму следу
Едуць, едуць, едуць...
Сіні снег
Сцяжынкі сее,
Усхадзілася завея -
Вее, вее, вее...
І даліна
Ў белы іней -
Гіне, гіне, гіне...
І не слізка...
Блізка, блізка
Стагі сена...
Чуць прыкметны
Багны, нетры
Ў мітусенні...
Над стагамі
Жэрдзі-вежы...
А палоззі гурбы рэжуць
Падкаванымі нагамі
І мінаюць гай за гаем...
Сівагрывых
Чутна ржанне...
- Вы - эх! Вы - эх:
Стой!
Прыехалі!
Стажарні!
1926