Невясёлыя думкі маркоцяць мяне,
Калі бачу я замчышчаў даўніх вышыні.
Там кавалася слава маёй старане,
Там калісьці былі нашай волі цвярдыні.
Ды ў віхурах вякоў не ўтрымаліся там
І спаўзлі мы наніз, у бясслаўе упаўшы.
Як далёка нам, сённяшнім ціхім рабам,
Да грымотных вышыняў мінуўшчыны нашай!
1970-я