Кніга з’яўляецца першым у беларускай гістарыяграфіі манаграфічным нарысам, прысвечаным жыццю і дзейнасці палітычнага, грамадскага і ваеннага дзеяча Вялікага Княства Літоўскага (ВКЛ) Льва Сапегі (1557–1633), дыпламата, мысліцеля, стратэга, які паходзіў са знатнага магнацка-княжацкага роду. З яго імем звязана стварэнне ў 1581 годзе Трыбунала ВКЛ – вышэйшага судова-апеляцыйнага органа краіны, падрыхтоўка і выданне Статута ВКЛ 1588 г. Філасофска-прававыя веды і перакананні Льва Сапегі значна паўплывалі на змест Статута – самага дасканалага збору законаў сярэднявечнай Еўропы, класічнага ўзору феадальнага права, які дзейнічаў на беларускай зямлі да 1840 года.