беларуская электронная бібліятэка
заснаваная ў 1996
Малюсенькае чыстае аконца,
А глянеш з хаты — як дзівосна ў ім
Змяшчаюцца прысады, людзі, сонца,
Што ажно слепіць зрок святлом сваім.
Калі пішу, я дбаю пра адно,—
Каб верш мой быў, як гэтае акно.
* * *
© Беларуская Палічка // пры выкарыстаньні матэрыялаў спасылка на Беларускую Палічку абавязковая