беларуская электронная бібліятэка
заснаваная ў 1996
Нібы з крышталю,
Сцены серабрацца,
І ледзь убачыш столь над галавой.
І вабяць зрок падземныя палацы
Сівою шматвяковаю красой.
Але ніколі ў гэтыя харомы
Не прагнулі сяліцца каралі.
Сюды калісь спускаўся люд бяздомны,
Што не знаходзіў месца на зямлі.
© Беларуская Палічка // пры выкарыстаньні матэрыялаў спасылка на Беларускую Палічку абавязковая