epub
 
падключыць
слоўнікі

Пімен Панчанка

Белае возера

Вы былі на Белым возеры ці не?

Не былі?

Дык не кампанія вы мне.

 

Вам бы ўсё на поўдзень, на курорт,

Там і мора, там і горы,

І віно там першы сорт.

 

Так і трэба вам, адступнікам,

А нам

Сонца будзе, юшка будзе і сто грам.

 

Можа, я сакрэт палескі выдаю:

Пра куточак запаветны зноў пяю.

 

Дзе імклівей Случ да Прыпяці бяжыць,

Недалёка дзіва белае ляжыць.

 

Ты ляжыш паміж высокіх берагоў,

Дзіва белае, а рыба — для багоў.

 

Маладзееш ад празрыстых ясных вод.

Ёсць малькі тут, ёсць і ясельны народ.

 

Ёсць дашкольнікі і школьнікі — усе

У сваёй адменнай рыбінай красе.

 

Ёсць адборныя цяжкія бугаі,

Плясне гэткі па вадзе — гудуць гаі...

 

Сосны стромкія глядзяцца у ваду,

Пэўна, раяцца, адвесці як бяду,

 

Бо наваліцца рыбацкая арда —

Стане чорнай наша белая вада...

 

Хоць і сам не гаспадар я тут, а госць,

Не на рыбу клічу вас — на прыгажосць.

 

Вы паедзеце?

Дык шлях на Салігорск.

 

Не паедзеце —

Нам з возерам не горш.

1975


1975

Тэкст падаецца паводле выдання: Панчанка П. Збор твораў: У 4-х т. Т. 3. Вершы 1963-1981 гг. - Мн.: Маст. літ., 1982. - 351 с.
Крыніца: скан