Стань ля Прыпяці,
Любуйся,
Прыхаваўшыся ў лазе.
Чорны бусел,
Чорны бусел
На адной стаіць назе.
Я люблю буслоў і белых,
Дык скажы: чаму, чаго
Вінавата і нясмела
Пазіраю на яго?
Ну, вядома, гэта рэдкасць,
Ну, вядома, гэта госць...
Успаміны колюць едка:
Іх звяла людская злосць.
Пра сініц пісаў і чаек
І пра салаўіны свіст.
Гэты бусел незвычайны,
Як ад продкаў нашых ліст.
Што са мною нарабілі
Вы, таемныя паслы:
З песні —
Чорныя рабіны,
З казкі —
Чорныя буслы?
1975