* * *
I неба не праяснілася,
І дождж затапіў паплавы,
І ноччу мне сёння прыснілася,
Што быццам бы я нежывы.
Дапісаны пісьмы і вершы,
Запоўнены сотні анкет.
Пісьменнікі ў гонар памёршага
Ладзяць прытворны банкет...
Прачнуўся. На сэрцы — дрэнна.
Трывога ў сэрца б’е:
Няўжо пражыты дарэмна
Гады агнявыя мае?
Мацней бы хацелася верыць
І людзям, і дружбе, і вершам,
Ды толькі дарог тых не мераць,
Што змералі мы ў сорак першым.
Не паўтараць памылак,
Не дараваць зняваг,
Адстойваць з большай сілай
Чырвоны ленінскі сцяг.
1965