Штодня выхваляцца не стану,
Ды з радасцю ўспомніць гатоў:
З Барысам садзілі каштаны
Мы ў Мінску на свяце братоў.
Мы рады былі пастарацца:
Глядзелі на кожны каштан
I мудрыя вочы Тараса,
І добрыя вочы мінчан.
І справа не ў нас тут, вядома,
І ўсё-такі, дружа, павер,
Прыемна вяртацца дадому
Праз сонечны Кіеўскі сквер.
Заўсёды з табой і са мною
Святло чалавечых вачэй,
Штогод ад якога вясною
Каштаны палаюць ярчэй.
1976