epub
 
падключыць
слоўнікі

Пімен Панчанка

"Мы вельмі любім слова «малады»..." (Генадзю Бураўкіну)

* * *

 

Мы вельмі любім слова «малады»,

А паглядзіш — і маладым пад сорак.

Гады, гады... А што? Такой бяды...

Для ўсіх нас хопіць працы, сонца, зорак.

 

Вам тэмы для раманаў і паэм

Дае не заіграная пласцінка,

Жыццё само:

Да інтэгральных схем

Прыпайваюць дзяўчаты залацінкі.

 

А ім цяжэй, чым бабцы ля дзяжы,

Хай не кране дзяўчатак гэтых немач...

Вам сэрцы іх чытаць і чарцяжы,

А мне сваё:

Я ў інтэгралах невуч.

 

Чыя дарога лепш: мая, твая,

Мы не спрачаемся,

Жывём у добрай згодзе.

Але ў адным табе зайздрошчу я:

Часцей ты па лясных дарогах ходзіш.

 

Мне поўнач наша ўсёй зямлі мілей.

Там некалі на валунах замшэлых,

Як чэрці, ў павуцінні і смале,

Мы слухалі куванне птушкі шэрай.

 

Там, пад Бягомлем, дзіўныя бары,

Гасцінец пад бярозаваю вартай.

Там і цяпер жывуць мае сябры,

Не заязджаў да іх я даўнавата.

 

І ўсё цяжэй мне выкупіць віну:

Калі не можаш, лепей не кляніся.

Паедзеш зноў па вершы на Дзвіну —

Маёй зямлі юнацкай пакланіся.

1974


1974

Тэкст падаецца паводле выдання: Панчанка П. Збор твораў: У 4-х т. Т. 3. Вершы 1963-1981 гг. - Мн.: Маст. літ., 1982. - 351 с.
Крыніца: скан