epub
 
падключыць
слоўнікі

Пімен Панчанка

Палёт на Палессе

Тут не агледзіш усё да канца...

На верталёце паўсутак нас трэсла.

Ад Салігорска да Лунінца,

Ад Мазыра і да самага Брэста.

 

Што за прасторы!

Дзе некалі ў копы

Капаў слязою аўсяны паэт,

Вежы сянажныя,

Як тэлескопы,

Горда глядзяць

І на нас і ў сусвет.

 

На паўзямлі —

Дрыгвяная туга

Ды паляшуцкая ціхая мудрасць.

Багны Палесся —

Гэта тайга

З прымессю цёплай тундры.

 

Багны —

Бязлітасны акіян,

Глынуць —

не ўратуе ні «SOS», ні «Мама».

Балоты вясною —

Сцюдзёны вулкан:

Усё заліваюць

Іржавай магмай.

 

Зніжаецца

З грукатам

Наш верталёт,

Пыл разлятаецца рыжаваты.

Пара машын,

Мясцовы народ.

На дошцы — схемы і карты.

 

Знаюць на памяць лічбы усе,

Дзе асушаць ім,

А дзе ўжо асушана.

Думаў:

Буслам не хадзіць па расе,

Думаў:

Балоты на гібель асуджаны.

 

І памыліўся.

А вочы ўсё ўніз:

Дробных азёраў блакітная нізка,

Новы пасёлак.

Саўгас «Камуніст» —

Быццам кавалак

Сталічнага Мінска.

 

Зноў прызямляемся.

Зноўку ляцім.

Першы раз бачу цябе падрабязна,

Край наш палескі,

Сіні твой дым,

Дзень твой наступны бачу выразна.

 

Свеціцца ён у разумных вачах

Меліяратараў, інжынераў.

Тут не забудуцца і аб буслах:

Я назаўсёды ў Палессе паверыў.

1976


1976

Тэкст падаецца паводле выдання: Панчанка П. Збор твораў: У 4-х т. Т. 3. Вершы 1963-1981 гг. - Мн.: Маст. літ., 1982. - 351 с.
Крыніца: скан