* * *
Рэкі не вяртаюцца, як кажуць,
Медзякі старыя не блішчаць...
Захацелася ізноў салдацкай кашы,
Франтавога добрага баршча.
Захацелася ізноў той непагоды
І сухога брацкага пайка...
Глінаю запэцканы, ды горды,
У рэдакцыю вярнуўся я з палка.
І сябры мяне сустрэлі ветла:
Два гады мы разам на вайне.
Сам маёр з біклагі запаветнай —
Хоць скупы — наліў паўшклянкі мне.
Закушу...
А там на пні сасновым —
Мой блакнот ды шолах вецярка.
Я ўначы праз дрот — за словам слова —
З хлопцамі пайду па «языка».
1976