Як толькі за Оршай
Направа павернеш —
Прыедзеш у вёску
Пад назвай Цукерня.
Бабулі ласкавыя
Добра там лечаць
Дзяцей, што цукеркамі
Зубы калечаць.
Тут мыюцца толькі
Салодкай вадою,
І весела ўсім
За салодкай ядою.
З вішнёвым варэннем
Тут вараць ірыскі,
Густы мармелад
Наліваюць у міскі.
На сонечным мёдзе
Пірожныя смажаць.
Гузы, сінякі
Тут марожаным мажуць.
З лугоў навакольных
Злятаюцца пчолы
І робяць ласунчыкам
Дзесяць уколаў...
Ды хутка ўсе дзеці
Пытаюць трывожна:
— Ізноўку цукеркі?
— Не хочам пірожных!
Ні хлеба, ні мяса,
Ні кроплі гарчыцы.
Як цяжка лячыцца —
Цяжэй, чым вучыцца.
І плачуць, і просяць
Ласкавых бабулек:
— Ах, дайце, бабулі,
Хутчэй нам цыбулі!
Нам хочацца хлеба,
І супу, і кашы:
Прайшла ўжо хвароба
Салодкая наша.
1967