Жыў-быў Чалавек. Ён любіў вырошчваць розныя дрэвы. Аднойчы засадзіў зярнятамі цэлы гародчык. Дружна пайшлі ў рост маладыя дрэўцы, толькі адна Яблынька была маленькая, кволая.
Падышла да яе Курыца, закудахтала:
- Вось я зараз цябе выграбу, нічога не застанецца!
- Навошта ж мяне выграбаць? - адказала Яблынька. - Лепш я табе, як вырасту, яблык дам.
Курыца падумала і не кранула яе.
Перасадзіў Чалавек Яблыньку ў сад.
Прыбег Заяц:
- Вось абгрызу кару - і ты засохнеш!
- Якая ж карысць з гэтага будзе, Заяц? Лепш я табе, як вырасту, два яблыкі дам.
Парашыў і Заяц яблыкаў дачакацца.
Чалавек прышчапіў Яблыньку. І пайшла яна расці - ажно сябровак перагнала.
Аднойчы ў сад забраўся Мядзведзь. Вельмі спяшаўся паласавацца мёдам у вуллях, ды зачапіўся за дрэўца, раззлаваўся і зароў:
- Выцягну зараз з коранем, каб не замінала!
- Не трэба, Міхайла Іванавіч, - папрасіла Яблынька. - Як вырасту, я табе тры яблыкі дам.
- А салодкія хоць тыя яблыкі будуць?
- Салодкія. Як мёд!
- Добра, тады не буду...
Нарэшце Яблыня зацвіла. Радаваўся Чалавек, пазіраючы на яе квецень. А восенню смачныя яблыкі зачырванеліся на галінках.
Першай прыйшла да Яблыні Курыца:
- Ты не забылася, што мне абяцала?
Яблыня скінула ёй яблык.
Пасля прыскакаў Заяц:
- А мне яблыкі будуць?
- А як жа. Вось табе два.
Апошнім прытупаў Мядзведзь:
- Ну, аддавай доўг!
Яблыня скінула яму тры яблыкі.
Курыца, аднак, нагледзела, што на галінках яшчэ шэсць яблыкаў засталося. Не вытрымала і спытала:
- А гэтыя каму?
- Чалавеку.
Курыца пайшла за сяло, сустрэлася з Зайцам і паскардзілася:
- Яблыня мне адзін яблык дала, а Чалавеку ажно шэсць пакінула.
- А мне толькі два... - уздыхнуў Заяц і адразу ж пабег шукаць Мядзведзя.
- Несправядліва, Міхайла Іванавіч, - лісліва пачаў касавокі. - Мне два яблыкі дала. Курыцы - адзін, а Чалавеку аж цэлых шэсць беражэ.
- Непарадак! - зароў Мядзведзь. - Мне - тры, а Чалавеку - шэсць! Чым я горшы за Чалавека?
Прыйшлі Курыца, Заяц і Мядзведзь да Яблыні.
- Чаму мне толькі адзін яблык дала?..
- А мне два?..
- А мне тры? - зароў Мядзведзь. - Чым жа Чалавек лепшы за нас?
- А тым, - адказала Яблыня, - што Чалавек клапаціўся пра мяне, памагаў мне. А вы толькі пагражалі знішчыць. Цяпер я толькі Чалавеку буду дарыць яблыкі.