epub
 
падключыць
слоўнікі

Робэрт Бёрнс

Дрэва волі

Цудоўны ясень вырас, брат,

          У горадзе Парыжы;

Пад засень ясеневых шат

          Бяжыць чарнявы, рыжы,

 

Стары, малы, усякі люд,

          Хадзячы і бязногі.

Спяшаюцца, як на салют

          У гонар перамогі.

 

Раней стаяла там турма,

          Тыранаў абаронца.

Цяпер Бастыліі няма,

          На плошчы смех і сонца.

 

І што ні год, то новы плод

          На гэтым дрэве спее.

І хто той плод хоць раз у рот

          Паклаў, той разумее,

 

Што не скаціна чалавек,

          Што і плебеі - людзі,

Што рабства аджывае век

          І болей так не будзе.

 

З усіх багаццяў даражэй

          Французскі гэты плод нам.

Ён прыдае, як чарадзей,

          Моц, веру ўсім галодным. [...]

 

Мой край! І твой не ссечан лес,

          Дуброў, гаёў - не жменя.

Былі часы - і ты не лез

          Па слова у кішэню.

 

Табе ў нядаўнія гады

          Ўсяго было даволі.

Што ж ты не вырасціў тады

          І нам хоць дрэўца волі?

 

Нам без яго нямілы свет,

          А хлеб - з чужога мліва,

І доля - горкі пустацвет

          На полі неўрадлівым.

 

Сваім крывавым мазалём

          Мы кормім крывасмокаў,

А самі, бедныя, жывём

          І скокам, брат, і бокам.

 

Але я веру - прыйдзе дзень,

          І ён не за гарамі,

Калі Свабода, як прамень,

          Разгоніць змрок над намі.

 

І ўсе народы, ўсе краі,

          Здабыўшы дрэва волі,

Паладзяць, бы ў адной сям'і

          Браты шчаслівай долі!

 



Пераклад: Язэп Семяжон