Вясна прыходзіць з радасцю, з усмешкай,
А хмурая Зіма не хоча адыходзіць.
З гор крышталёвыя струменьчыкі імчацца.
Яснюткія нябёсы, дзе сонца ўзыходзіць.
Празрысты ранак прабіваецца праз горы,
Пад вечар сонца з хвалямі гуляе.
Усё жывое радуецца сонцу,
Ды дзе ж званочак любы мой блукае?
Квяцістая Вясна вядзе за руку Лета,
І хутка Восень золатам заззяе.
Панурая Зіма уселася на ўзгорках,
Пакуль Вясна ў пупышках набрыняе.
Ў нязменным і вясёлым карагодзе
Змяняюцца ўвесьчасна кварты года,
Нязменна толькі я любуюся Званочкам,
Якою б ні была прырода.