Я сэрцам і душою твой,
Мая краіна!
Бо прысягнуў табе адной
Любоўю сына.
Мая душа — прасветлы храм,
Яснота неба.
Я за цябе яе аддам,
А калі трэба,
Няхай з грудзей юначых кроў
Струменем хлыне,
Каб шчасце вечнае было
Маёй Айчыне.
Я назаўсёды прысягаў
Высокай мэце,
Бо толькі ты адна ў мяне
На гэтым свеце.
Я друг і следам за табой
Усюды крочу,
Не так, як цень, а ў ясны дзень
I цёмнай ноччу.
I ўжо калі гусцее змрок
I дзень канае,
Расце ў душы мой горкі сум,
Любімы краю.
Я да тваіх іду сыноў,
I песняй роднай
Мы молімся, каб ты заўжды
Была свабоднай.