Ах, як добра, што на лес
Рос я гледзячы.
На страху жыцця б ці ўзлез,
Дома седзячы?
Ці убачыў бы усход,
Сцежку Млечную,
Каб сядзеў, нібыта кот,
Па-за печкаю?
Ці круціўся б у віры
Жыцця здольнага?
Ці патрапіў бы ў сябры
Ветру вольнаму?
Ці вядомы быў бы я
Ўсім бяздомнікам?
Ці была б душа мая
Гору помнікам?